Jak psycholog może pomóc z procesie zmiany płci?

Procedura korekty płci jest skomplikowanym procesem nie tylko ze względów technicznych czy prawnych, ale także psychologicznych. Brak akceptacji swojego ciała i płci biologicznej powoduje u osób transseksualnych bardzo silny dyskomfort psychiczny, który w dłuższej perspektywie może prowadzić do autodestrukcyjnych zachowań. Dlatego osoby przechodzące korektę płci powinny być przez cały ten czas pod opieką psychologa, który pomoże w rozwiązaniu konfliktu tożsamości płciowej.

Budowanie pewności siebie i pozytywnego wizerunku w nowej roli społecznej

Celem terapii psychologicznej jest pomoc osobie transseksualnej w samoakceptacji i w odnalezieniu się w nowej roli społecznej.

Istotnym etapem korekty płci jest tzw. test życia, czyli próba konfrontacji osoby z jej nową rolą społeczną. Często podczas tego procesu osoby transseksualne przeżywają wiele wewnętrznych konfliktów i rozterek, które zaburzają samoakceptację oraz prowadzą do rozchwiań emocjonalnych. W takim przypadku nieoceniona jest pomoc psychologa, który poprzez szczegółowy wywiad stara się naprowadzić pacjenta na rozsądne rozwiązanie problemów i konstruktywne radzenie sobie z emocjami. Co w konsekwencji umożliwia satysfakcjonujące życie w zgodzie z własnym „ja” oraz odnalezienie w sobie wewnętrznej spójności.

Ponadto nie tylko diagnostyka transseksualizmu i droga do fizycznej korekty płci wymaga psychoterapii – po chirurgicznym zabiegu osoba transseksualna również potrzebuje wsparcia psychologa w kształtowaniu pozytywnego obrazu samego siebie i efektywnej asymilacji w różnych środowiskach.

Eliminowanie cierpienia psychicznego spowodowanego dezaprobatą społeczeństwa

Osoby transseksualne na swojej drodze do osiągnięcia samoakceptacji borykają się z wieloma problemami związanymi ze stosunkami i konstruktami społecznymi.

Obecnie wiedza społeczeństwa na temat zaburzeń tożsamości płciowej jest na bardzo niskim poziomie – czego dowodem są ksenofobiczne postawy przejawiające się aktami agresji, pogardy, dyskryminacji, szyderstw czy też całkowitego wykluczenia z życia społecznego przez dalsze, ale także bliskie osoby. W szczególności brak wsparcia oraz akceptacji ze strony rodziny pogłębia poczucie wyobcowania i staje się powodem cierpienia psychicznego, często silniejszego od bólu fizycznego. Co z kolei przyczynia się do wycofania społecznego, apatii, depresji, myśli oraz tendencji samobójczych. Warto wspomnieć, że wśród osób transseksualnych wskaźnik samobójstw jest bardzo wysoki, czego powodem są prześladowania, przemoc oraz brak specjalistycznej pomocy ze strony psychologa, psychiatry czy psychoterapeuty.