Jak wygląda leczenie ADHD u dzieci?

ADHD to zespół nadpobudliwości psychoruchowej. Jego pierwsze objawy rodzice mogą zaobserwować dość wcześnie – jeszcze przed ukończeniem przez dziecko 5 lat. Maluch z ADHD nie może usiedzieć na miejscu przez dłuższy czas, nie potrafi się skupić, jest zapominalski, zachowuje się niestabilnie i impulsywnie. Dziecko często nie słucha, co się do niego mówi, może też na trudne dla niego sytuacje reagować agresją.

Diagnostyka ADHD

Diagnostyka zespołu nadpobudliwości psychoruchowej u dzieci jest procesem bardzo złożonym. Często wymaga ona współpracy psychologa, psychiatry, pediatry i neurologa. W diagnostykę muszą też zaangażować się rodzice, z którymi specjalista przeprowadza wywiad. Zazwyczaj proszeni oni są o kontakt do nauczycieli dziecka (również celem przeprowadzenia wywiadu), lub przynajmniej dostarczenie ich pisemnych opinii o pracy dziecka. Psycholog w warunkach komfortowych dla dziecka, podda malucha specjalnym testom lub badaniom, by odróżnić ADHD od innych chorób neurologicznych i psychologicznych. Szacuje się, że niecałe 70% dzieci z ADHD cierpi z powodu innej dolegliwości psychicznej, np. dysleksji lub zaburzeń lękowych.

Jak przebiega leczenie zespołu nadpobudliwości psychoruchowej u dzieci?

Leczenie ADHD jest zawsze dopasowywane indywidualnie do danego dziecka: zaawansowania objawów, wieku pacjenta itp. Ważną rolę w leczeniu ma przygotowanie rodziców i nauczycieli dziecka co do zasad postępowania z nim w życiu codziennym.

Leczenie zespołu nadpobudliwości psychoruchowej obejmuje najczęściej terapię psychologiczną i farmakoterapię. Jeśli chodzi o preparaty farmakologiczne, przepisywany jest najczęściej metylofenidat, który uspokaja malucha i pomaga mu się skupić. Popularnym lekiem na ADHD jest też chlorowodorek atomoksetyny.

Jeśli chodzi o terapię, zalecana jest psychoterapia indywidualna, a czasami również rodzinna. Dziecko kierowane jest też na treningi poprawiające zaburzenia koncentracji, lub (w razie potrzeby) treningi radzenia sobie ze złością i agresją. Specjalista będzie prosił rodziców o systematyczną pracę z maluchem również poza gabinetem. Rodzice powinni zadbać m.in. o stały, zorganizowany porządek dnia, czy miejsce skupienia dla dziecka (np. biurko), wolne od rozpraszających je bodźców: zabawek, plakatów itp.